ارتباط فضایی ها با آلمان نازی

                                                  
رودولف اشریور و برنامه فلاگ کریزل :

FLUGKREISEL

بدون شک المان ها از این نوع بیش از سایر انواع دیسک ها ساختند و در نبرد های هوایی و جاسوسی از انها استفاده کردند.

موضوع ساخت دیسک فلاگکریزل ها از انجا اغاز شد که شاوبرگر کار خود را روی برنامه توربینهای ریپالسین ( ویزه استفاده برای سیالاتی مانند اب ) تمام کرد اس اس تصمیم گرفت که از این نوع توربین در دیسک های پرنده بهره ببرد از این رو این برنامه را به تیم تحقیقاتی هنکل واگذار کرد اما تیم تحقیقاتی هنکل در ان زمان علاقه ای به توربین شاوبرگر نشان نداد چراکه خود مشغول کار روی برنامه های خود بود تا از برنامه مسراشمیت عقب نماند . در زمانی که شاوبرگر را به کار روی برنامه مسراشمیت سرگرم کردند یکی از کارکنان تیم هنکل بنام رودولف اشریور طرح دیسک های فلاگ کریزل را ارائه کرد (1941) البته طرح او به یچ وجه از توربین ریپالسین شاوبرگر بهره نمیبرد و خود نیز بعدا گفت که طرح این نوع دیسک ها با تماشای مسابقه پرتاب دیسک در المپیک 1936 برلین به ذهنش خطور کرده است .

اشریور اولین نمونه را در سال 1941 ساخت که دارای 20 متر قطر بود و 21 پره ( ملخ ) گرداگرد کابین خلبان جای گرفته بودند.

   

اشریور در طرح اولیه از موتور های جت بی – ام – و 003 یا جومو 004 استفاده کرده بود اما این موتور ها به این دیسک توانایی پرواز را به صورت مطمئن و با متوسط ایده ال های پروازی نمی دادند . این نوع دیسک ها تنها با توبین های جت کرسنت توانستند پرواز کنند که اولین پرواز موفقیت امیز با درصد بالای اطمینان در سال 1943 انجام شد .

نمونه ای از توربین جت کرسنت را در بالا میبینید

ادامه در (ادامه مطلب)

                                             

نحوه ی جا گیری توربین های کرسنت در دیسک های فلاگ کریزل را در شکل بالا میبینید

درست در همین اوان شرکت بی – ام – و نیز روی برنامه مشابهی با نام ” فلاگلراد ” کار میکرد که بعد ها بدلیل اینکه هر دو برنامه تقریبا از یک خانواده بودند ادغام شده و تبدیل به برنامه فلاگکریزل بزرگ یا دیسک فلاگ کریزل با قطر بزرگتر شدند که از دیسک های نام برده شده قویتر بود .

اما از انجا که کار های ابتدایی روی این برنامه از دید اس اس رضایت بخش نبود بنابر این اس اس تصمیم گرفت تا از دکتر جوزپه بلونزو دکتر ریچارد مایته دکتر کلاوس هابرموهل بعلاوه 6 مهندس دیگر که از انها نامی برده نشده در ادامه کار بهره گیرد .

در زیر طرحی را میبینید که هابرموهل ارائه کرد ولی مورد تایید قرار نگرفت لازم به ذکر است که این نمونه از راکت والتر روهر بهره میبرد :

                              

در هنگام اشغال برلین اشریور و گروهی از مهندسان به اسارت امریکایی ها در امدند و از ان پس مجبور شدند تا بر روی طرحی مشابه طرح فلاگکریزل برای ایالات متحده کار کنند اما عمر اشریور دیگر بسر امده بود و امریکایی ها را با طرح های ناتمام تنها گذاشت .

روس ها نیز به عنوان اولین گروه متفقین که برلین را تصرف کردند کلاوس هابر موهل را به اسارت گرفتند و وادارش کردند تا با ” یو – اس – ار ” که پیش از این از طرح بلونزو مطلع شده بودند همکاری کند .

دکتر مایته نیز توسط موسسه تحقیقاتی اورو کانادا به عنوان سرپرست تیم تحقیقاتی اورو جذب شد و از ان پس روی دیسک پرنده کانادایی امریکایی اورو کار کرد و در زیر تساویری از این دیسک را میبینید :

تنها کار ارزشمند دکتر مایته